وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مسئولان به مستند دم دستی نگاه می کنند. در واقع این نگاه را دارند که مستندسازی کار آسانی است و همه می توانند مستند بسازند. آن ها اینطور نگاه می کنند که با یک دوربین خانگی و پژوهش ساده می توان یک کار مستند تولید کرد. مستند «قوی دل» پرتره احمد قوی دل یکی از فعالان اجتماعی است. ما از زمان ورود کرونا به کشورمان پژوهش راجع به تولید این مستند را آغاز کردیم و بعد از مدت ها تحقیق توانستیم وارد فاز تولید شویم.

فراهانی صدر در پاسخ به این پرسش که آیا این مستند ارتباطی مستقیم با کرونا دارد اظهار داشت: خیر «قوی دل» راجع به کرونا نیست؛ در ‌اصل سوژه داروهای آلوده فرانسه باعث تولید پرتره احمد قوی دل شد! ما معتقد بودیم که کرونا می تواند با مسأله داروهای آلوده فرانسه که در سال ۱۳۶۱ اتفاق افتاد مرتبط باشد. ما در سیر پژوهش داروهای آلوده با آقای قوی‌ دل آشنا شدیم و هر جا می رفتیم اسم ایشان را در پرونده های مربوط به این داروها می دیدم. این اتفاق باعث شد کم کم روند مستند ما کامل عوض شده و تبدیل به پرتره ایشان شود.

این مستندساز تأکید کرد: یک شباهتی بین پرونده داروهای آلوده و کرونا وجود داشت. یک سری خبرنگارها در آن دوران می گفتند کرونا وارد ایران شده اما دولت تکذیب می کرد. ما دیدیم این دو پرونده بسیار به هم شبیه است؛ در پژوهش با جناب قوی‌دل آشنا شدیم و ایشان ۸ ماه منتظر بود که ضبط را شروع کنیم. ما نیمه دوم سال ۱۴۰۱ ضبط را شروع کردیم و کارمان حدود ۱۴ ماه طول کشید.

وی در خصوص اهمیت جشنواره سینماحقیقت اظهار داشت: مستند اساساً برای تلویزیون است مخصوصاً در ایران که مخاطب مستند بسیار پایین است باید رسانه ای مانند تلویزیون پخش کننده اصلی آثار مستند باشد اما هر کاری را نمی شود به تلویزیون ارائه داد چرا که پخش نمی شود. پس در این شرایط مهمترین جشنواره فیلم های مستند جشنواره سینماحقیقت است و مستندسازان دوست دارند فیلم های شان در این رویداد نمایش داده شود. در واقع ما هر کاری انجام می دهیم برای رونمایی در این جشنواره است.

فراهانی صدر سپس با بیان اینکه مهمترین معضل امروز مستندسازان مسائل مالی است تصریح کرد: متأسفانه در این زمینه حرفه ای عمل نمی شود. نکته قابل تأمل اینجا است که قیمت تولید فیلم کوتاه بسیار تغییر کرده اما برای مستند این اتفاق نیفتاده! مسئولان به مستند دم دستی نگاه می کنند. در واقع این نگاه را دارند که مستندسازی کار آسانی است و همه می توانند مستند بسازند. آن ها اینطور نگاه می کنند که با یک دوربین خانگی و پژوهش ساده می توان یک کار مستند تولید کرد.

وی در خصوص اینکه چگونه سعید الهی تهیه کنندگی این اثر را پذیرفت یادآور شد: من در سال ۹۸ مستند «آسوده بخواب کوروش» را در جشنواره سینماحقیقت داشتم. بعد از نمایش فیلم در ردیف جلویی ام دیدم یک نفر از آن تعریف می کند و به نفر بغل دستی اش گفت می خواهم کارگردان این فیلم را ببینم و من خودم را به ایشان معرفی کردم و گفتم کارگردان فیلم من هستم. از آنجا بود که با آقای الهی آشنا شدم و با هم صحبت مفصلی کردیم. وقتی طرح مستند «قوی دل» را مکتوب کردم به ایشان ارائه دادم و با هم صحبت کردیم کار کنیم و ایشان زحمت کشید و با مرکز گسترش قرارداد بست. از خصوصیات مهم این پروژه این بود که تهیه کننده پروژه از اکران پروژه قبلی بیرون آمد و این برای من بسیاذ جالب بود.